Corría o ano 2009, ala por Xuño, cando en una visita co meu Psiquiatra informoume que existía un Centro de Rehabilitación de Enfermos Mentais en Carballo, así que sen dubidalo aló me vou, e ,e tras os tramites de rigor e varias entrevistas coa Psicóloga empecei a ir solo polas tardes. Pasado un tempo os profesionais recomendáronme que acudise todo o día. Empecei a ir mais horas, e o conto e que empezoume a gustar, ben e certo que contei con apoio de xente veciña que estaba traballando en APEM, que me foi de moita axuda. E así pasou o ano.
O ano 2010, foi sobre todo un ano de adaptación, un ano sen moito que destacar, normalidade nas actividades que se facían por aquelas datas.Todo o persoal me axudou moito, polo cal estoulles moi agradecido.
Ven o 2011 cargado de propósitos, arrego a minusvalía, o Certificado de Dependencia, e a Pensión Absoluta, en ese ano xurde un Taller novedoso para todos nos como e o de Foami, con moita aceptación.
Xa no 2012 estou perfetamente adaptado o Centro, e moi integrado cos compañeiros. En esa época tamén empeza a traballar xente nova en APEM.
Comeza o 2013, con bastante distraimento xa que se crea algún taller novo, eu co que mais contento estou é coa actividade de Paseo Terapéutico.
O 2014, foi un ano moi malo xa que o longo del desaparece o 065, transporte no que eu viña tódolos días desde Laracha, aínda que de momento, supoño que con gran esforzó por parte de APEM seguimos con un servizo alternativo de taxi. Moitas grazas APEM. E pasa o ano voando entre tanto axetreo.
Durante todos estos anos estréanse obras de teatro nas cales participo. Nas últimas ademais o día de representación temos comida no Centro . Todo elo gústame, xa que aparte de que sempre estivo todo riquísimo, disfrutamos de un día distinto.
En fin que nos Chopos en Carballo teremos fallos pero tamén temos moitos acertos. Eu percibo una melloría moi clara, non sinto que sufra estigma, xa que me considero e me comporto como una persoa perfectamente “ normal”, integrada na sociedade na que vivo, de feito merquei una casa e contratei una hipoteca .
Gustaríame que esta carta sirva de agradecemento tanto a Psicóloga como os monitores, cos que estou tódolos díase a todas as persoas que me axudaron a chegar aquí así como a Xunta Directiva de APEM por traballar para que nos podamos sentir todo o mais posible persoas plenas.
Manuel García Rama, CRPL de Carballo